OBROTNICA
Przed szopą znajduje się obrotnica z 1908 roku. Na silniku do dziś widnieje tabliczka znamionowa. To warto sfotografować! Początkowo średnica obrotnicy wynosiła 16,08 metrów. 19 grudnia 1949 roku powiększono ją do 20 metrów wykorzystując do tego obrotnicę z Kożuchowa. Stara obrotnica z Wolsztyna ze względu na zły stan techniczny została złomowana. Próbnego obciążenia 20 metrowej obrotnicy dokonano jednym z parowozów Ok1. W takim kształcie obrotnica przetrwała do lipca 2002 roku. W lipcu 2002 roku poszerzono ją z każdej strony o 25 cm, czyli do 20,5 m. Owe pół metra różnicy pozwala obrócić parowóz Pm36-2. Pierwszego próbnego obrotu parowozu Pm36-2 dokonano w niedzilę 7 lipca 2002. Niestety dla parowozów serii Pt47 z oryginalnym tendrem jest to nadal za mało i nie można ich obracać w Wolsztynie. Parowóz Pt47-65 wjeżdża obecnie przez obrotnicę, bez obracania, tylko na stanowisko pierwsze w szopie. Obrotnica posiada napęd elektryczny oraz ręczny. Można ją obracać ręcznie, korbą z budki, gdzie znajduje się silnik lub drągami zamocowanymi w odpowiednich otworach po obu stronach obrotnicy. Ten ostatni sposób wymaga jednak dużego wysiłku.
.
Korba do okręcania ręcznego
Silnik i urządzenie sterujące
Silnik firmy Simens
Uchwyt dla drąga do ręcznego obracania
Budka z urządzeniem sterującym
Uchwyt dla drąga do ręcznego obracania
Poszerzanie obrotnicy w lipcu 2002
Rygiel blokujący
Widok przez obrotnicę na stanowisko nr 1
Widok na układ prowadzący
Tr5-65 na obrotnicy
Widok z góry
.
Tabliczka znamionowa na silniku obrotnicy
Tabliczka znamionowa
.
Widok z góry
Widok z góry

.

www.parowozy.com.pl